តាម The Sun នោះប្រជាអ៊ីនធើរណេតម្នាក់ឈ្មោះ Hussassin 30 បានចែករំលែករូបភាពដបទឹកខ្មេះប៉ោមមួយ ដែលគាត់
ទុកភ្លេចអស់រយៈពេលច្រើនឆ្នាំមកហើយ ក៏ស្រាប់តែឃើញខាងក្នុងបានកកើតវត្តុចម្លែកមួយមានសណ្ឋានដូចជា…បេះដូងអីចឹង ។
គាត់ពោលថា «ចុងក្រោយ តើវាគឺជាអ្វីទៅ? តើអាចដែរទេថា មានវត្តុរបស់មនុស្សភពដទៃមករស់នៅក្នុងដបទឹកខ្មេះរបស់ខ្ញុំ?» ។
មនុស្សរាប់ម៉ឺននាក់បានចូល Comment ហើយនិយាយប្រហែលៗគ្នាថា នេះជាលើកដំបូងហើយដែលគេបានឃើញ ព្រមទាំងស្រឡាំងកាំងផងដែរ ។ ទោះយ៉ាងណា ក្នុងចំណោម Comment ទាំងនោះ មានសំណួររបស់អ្នកជំនាញម្នាក់សួរថាៈ «តើលោកមានទុកវានៅកន្លែងក្តៅ ជាអាទិ៍ ចង្ក្រាន ដែរឬទេ?» Hassassin 30 ឆ្លើយថាៈ ខ្ញុំភ្លេចវាក្នុងថតទូ -កន្លែងដែលមានសីតុណ្ហភាពក្តៅ! ។
អ្នកជំនាញរូបនេះ ក៏ប្រាប់ថា វាពុំមែនជាសភាវៈអ្វីរបស់មនុស្សភពដទៃទេ តែគឺជា «មេទឹកខ្មេះ» -ទឹកខ្មេះប៉ោមវាឡើងមេក្នុងបរិស្ថានក្តៅ រួចក្លាយជាមេទឹកខ្មេះ ដែលអាចបង្កើតបានជាទឹកខ្មេះយ៉ាងច្រើនទៀត ។ គាត់ពោលទាំងអស់សំណើចថាៈ «កុំប្រញាប់គ្រវាត់ចោលណា៎! អ្នកកំពុងជួបភាពភព្វសំណាងហើយ!» ។
ព្រោះថា មេទឹកខ្មេះសម្បូរដោយវីតាមីន B ដែក និងសារធាតុបំប៉នផ្សេងទៀត ។ ជាធម្មតា មេទឹកខ្មេះវាជាស្រទាប់ស្រអាប់ៗ ប៉ុន្តែ ក្នុងករណីរបស់បុរសរូបនេះ វាចម្លែកមែន ព្រោះតែមេផ្សិតលូតលាស់ខ្លាំងហួសការស្មាន ។
ការភ្ញាក់ផ្អើលរបស់គាត់ ក៏ពុំខុសដែរ! ព្រោះថា ក្នុងចំណោមយើងទាំងអស់គ្នា ក៏ពុំប្រាកដថាធ្លាប់បានឃើញមេផ្សិតមានទម្រង់បែបនេះដែរមែនទេ!? ៕
ប្រភព KSN
អានព័ត៌មានថ្មីៗ
សាច់ញាតិស្មានតែស្លាប់ដោយសារពស់ចឹក ក៏សម្រេចចិត្តធ្វើពិធី បណ្ដែតទឹក ចុងក្រោយបែរជារស់ឡើងវិញ ដោយសារតែ…
លោកយាយអាយុ ៨២ ឆ្នាំ ម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ដែលត្រូវបានគេគិតថាបានស្លាប់ទៅ អស់រយៈពេលជាង ៤០ ឆ្នាំ
ទៅហើយ ស្រាប់តែបង្ហាញខ្លួននៅមាត់ទ្វារផ្ទះកូនស្រីរបស់គាត់ (ត្រឡប់ពីផ្នូរ) បង្កការភ្ញាក់ផ្អើលតែម្តង ។ ព្រោះថា សាច់ញាតិបានជឿថា គាត់បានស្លាប់ដោយសារពស់ចឹក និងបានធ្វើ «ពិធីចុងក្រោយ» ឲ្យ មុនពេលយកសាកសពរបស់គាត់ចូលក្នុងទន្លេ ។
ប៉ុន្តែ លោកយាយដែលគ្រាន់តែបញ្ជាក់ថាមានឈ្មោះ Vilasa បានបញ្ចេញឲ្យដឹងថា គាត់ពុំត្រូវបានសម្លាប់ដោយសារពស់ចឹកទេ ហើយគ្រាន់តែសន្លប់ប៉ុណ្ណោះ, នេះបើយោងតាម Times of India ។
លោកយាយ Vilasa និយាយថា គាត់ពុំអាចចងចាំបានវែងឆ្ងាយថាខ្លួនឯងជានរណា នៅពេលគាត់ត្រូវបានសង្គ្រោះដោយក្រុមអ្នកនេសាទ ហើយបានរស់នៅដាច់ឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសារអស់រយៈពេល ៤០ ឆ្នាំ រហូតគាត់អាចចងចាំឡើងវិញ ហើយក៏បានប្រញាប់ប្រញាល់វិលទៅរកផ្ទះវិញ ។
រឿងរ៉ាវរបស់លោកយាយបានចាប់ផ្តើមក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦ នៅពេលគាត់បានចេញទៅធ្វើការនៅវាលស្រែ ខាងក្រៅផ្ទះនៃភូមិ Inayatpur ក្នុងទីប្រជុំជន Majahwan រដ្ឋ Uttar Pradesh ភាគខាងជើងនៃប្រទេសឥណ្ឌា ។
ជាអកុសល លោកយាយត្រូវបានពស់វែកចឹក ហើយត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះនៅផ្ទះគ្រូឱសថបូរាណមួយ ក្នុងភូមិក្បែរនោះ ។ ទោះយ៉ាងណា គ្រូនោះពុំអាចជួយសង្គ្រោះរបួសរបស់គាត់បាន ហើយលោកយាយក៏ត្រូវបានប្រកាសថាបានស្លាប់ ។ គ្រានោះ សាកសពរបស់លោកយាយត្រូវបានយកទៅកាន់ទន្លេ Ganga -ទីកន្លែងដែលពិធីចុងក្រោយរបស់គាត់ត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយពន្លិចសាកសពរបស់គាត់ចូលក្នុងទឹកទន្លេ ។
ក្រោយពិធីចប់សព្វគ្រប់ ក្រុមគ្រួសារក៏បានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ដោយទុកឲ្យសាកសពរបស់លោកយាយអណ្តែតតាមខ្សែទឹក ។ ប៉ុន្តែ ជីវិតរបស់គាត់ថ្លៃ ដែលបានពួកអ្នកនេសាទក្នុងតំបន់ប្រទះឃើញ ហើយដឹងថាគាត់នៅមានជីវិត ។ ពួកគេបន្ទាប់មក បាននាំយកសាកសពរបស់គាត់ទៅកាន់វិហារក្នុងភូមិមួយ -ទីកន្លែងដែលគាត់បានដឹងខ្លួនវិញ ប៉ុន្តែ ពុំចងចាំនូវរឿងរ៉ាវពីមុនៗនៃជីវិតរបស់គាត់ទេ ។ ជាលទ្ធផល លោកយាយ Vilasa បន្តដំណើរជីវិតនៅឯព្រះវិហារនោះរហូតទៅ ។
ប៉ុន្តែ ថ្មីៗនេះ គាត់បានចាប់ផ្តើមចងចាំឡើងវិញ នូវរឿងរ៉ាវនៃជីវិតពីមុន និងប្រញាប់វិលត្រឡប់ទៅកាន់ស្រុកភូមិ ដើម្បីជួបជុំក្រុមគ្រួសារវិញ ៕
0 comments:
Post a Comment